maandag 3 mei 2010

Trots

Met enige trots wil ik hier iets laten zien. Weken heb ik zitten prutsen om het te leren en natuurlijk niet opgeven, neeeeeeee, want ik moest en zou het ook kunnen. Als eerste kwam er een schattig bloemetje tevoorschijn uit mij gefrunnik. Maar nu...en kijk zelf maar...is het een echt werkje geworden:

Ja, dat haken is zo makkelijk nog niet. Tuurlijk, als je het kan is het niet meer zo moeilijk, maar dat is met alles zo. Gister op de bank, na 2,5 uur driftig doorhakkelen was daar ineens dit schattige telefoonhoesje. Je begrijpt dat ik nu best wel een beetje trots ben. Die zelfde avond diende de eerste koper zich ook al meteen aan: m'n zusje was direct verslingerd en je raad het al...de volgende zat met een rood hoofd van inspanning, driftig te proberen of ze ook kon haken....haha....het werkt zo aanstekelijk, dat handwerken. En naast ons op de bank 2 verbaasde mannen die er echt niks van snappen: dat vond m'n oma vroeger leuk....Wat is er dan zo leuk aan en waarom is dat nu dan hip??? Tja, mannen, daar moet je een vrouw voor zijn denk ik, om dat te snappen!!
Posted by Picasa

3 opmerkingen:

  1. toe maar, een heel hoesje met bloemetje! knap hoor!
    wij gaan vanmiddag zeepslingers maken voor moederdag. (voor de oma's dan he, wilde thirza graag)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heb je leuk gehaakt. Dus jij bent ook in blogland belandt. Gezellig hé al die blogs, je hebt er een volger bij hoor. Misschien zie ik je ook es bij mij groet Stina

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een gaaf hoesje zeg! Ik had een aantal weken een haaknaald gekocht maar ik heb het nog niet aangedurft... hahahah.
    Groetjes Ilona

    BeantwoordenVerwijderen