vrijdag 30 maart 2012

Blauw


Tjonge, wat is het alweer een tijdje geleden dat ik hier was. Het lezen van jullie blogs gaat allemaal wel door hoor, maar iets plaatsen lukte afgelopen tijd niet zo goed. Dat had ook z'n redenen. De juf, waar ik een paar berichtjes geleden over schreef is inmiddels overleden. Veel te snel voor ons, voor haar is het goed zo, zij is verlost van haar pijn. Maar verdrietig zijn we er wel om. Het afscheid was indrukwekkend en ontroerend mooi. Nu moeten we de draad weer oppakken en verder gaan, thuis en op school. Voor m'n moeder (en ook wel een beetje voor mijzelf) maakte ik dit schilderij.
Om jezelf af en toe eens even tot de orde te roepen als je blijft hangen in je verdriet en je lusteloosheid.
Het idee heb ik gezien bij deze inspirerende dame en met haar toestemming gebruikt op een schilderij.
Brengt toch wel weer wat vrolijkheid in je naar boven, niet dan?!

donderdag 15 maart 2012

Genieten met een beetje pijn

Allereerst bedankt voor alle lieve reacties die ik van jullie kreeg op m'n vorig bericht. Dat waardeer ik heel erg. Nu zijn we allemaal weer opnieuw opgeschrikt door het ongeluk met al die kinderen. Vreselijk gewoon, geen woorden voor. Ik leef erg mee met alle slachtoffers en hun nabestaanden.
Deze prachtige bloemen kreeg ik van m'n lieve vriendin, zijn ze niet mooi en bijzonder?! Ik krijg er echt een lentegevoel van, zo met die zon erbij! Heerlijk...
Verder kreeg ik van de mevrouw van de pipowagen dit mooie pakketje, heel erg bedankt, echt ontzettend leuk.
In het vorige bericht vertelde ik al dat we samen jarig zouden zijn en dat hebben we gevierd met de kids. We zijn naar de film geweest en daarna wezen bowlen, erg gezellig, en tja, die schoenen zijn zo afgrijselijk dat ze gewoon even op een gekke foto moesten...haha. Allemaal een fijne dag en geniet van het zonnetje. Ik moet m'n kies laten trekken vanmiddag...auw...grmpf...

maandag 5 maart 2012

Moeilijk

Soms is het moeilijk om blij te zijn, zelfs als je jarig bent. Afgelopen week overleed mijn lieve oma. Ze was al een tijdje ziek, dus voor haar is het nu goed. Zij mag bij God zijn en feest vieren zonder pijn. Wij moeten haar hier wel missen en dat doet verdriet. Ook ander verdrietig nieuws kwam deze week op ons af. Een hele zieke juf van één van de kinderen, die naar de mens gesproken niet meer beter zal worden, vreselijk.... En tussen al dat verdriet is m'n man vandaag jarig en hoop ik morgen jarig te zijn. Moeilijk om dan blij te zijn, maar we hebben het toch gevierd met de kinderen, omdat we blij zijn met een nieuw en gezond jaar, gekregen van God. Daar mogen we dankbaar voor zijn en van genieten ook al is dat best moeilijk...